ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Είναι ίσως η πρώτη φορά που στη νεώτερη ιστορία του Ελληνικού Έθνους, καλούμαστε μέσα από μία εκλογική διαδικασία να διασώσουμε Αρχές και Αξίες που κράτησαν ζωντανό το Γένος μας για αιώνες. Καλούμαστε να διαδηλώσουμε με τον πλέον επίσημο τρόπο, την αγάπη για την ελευθερία, την αγάπη για την πατρίδα.
Και να τις βάλουμε να κυβερνήσουν.
Οι εκλογές μέχρι σήμερα αποτελούσαν συνήθεια και μέσα στη συνήθεια υπάρχει ο κίνδυνος να χαθούν οι αλήθειες, τα πραγματικά νοήματα.
Ποιες είναι σήμερα οι αλήθειες αυτές;
Οι σύγχρονοι «κοσμοπολίτες» αυτοί που δε πιστεύουν σε Έθνη, Πατρίδες και Θρησκείες παρά μόνο σε «φεντεραλισμούς» διεθνισμούς και παγκοσμιοποιήσεις, ψήφισαν και υπέγραψαν την παράδοση της Χώρας, δεν υπηρέτησαν ποτέ Ελληνικές Αλήθειες!
Αλήθεια μας είναι η Κάνδανος, τα Καλάβρυτα το Δίστομο, ο Χορτιάτης και τόσοι άλλοι τόποι Ιερού Μαρτυρίου!
Αλήθεια για μας είναι, ότι η οθωμανική αυτοκρατορία είχε δύο βασικές ομάδες: αφεντικά και ραγιάδες, μουσουλμάνους και χριστιανούς. Για να περάσεις από τη μία ομάδα στην άλλη αρκούσε μία δήλωση, να γίνεις μουσουλμάνος και να πάψεις να πληρώνεις κεφαλικό φόρο, να πάψεις να φοβάσαι το παιδομάζωμα, να πάψεις να περπατάς στο δρόμο σκυφτός και φοβισμένος, αλλά κυρίαρχος και με το κεφάλι ψηλά.
Και, όμως, για εκατοντάδες χρόνια, άτομα που ζούσαν σε τούτη εδώ τη γη, που είχαν τα ίδια ονόματα και ανέπνεαν τον ίδιο αέρα και αγνάντευαν την ίδια θάλασσα με εμάς, υπέφεραν, έσφιγγαν τα δόντια, αλλά δεν έκαναν την δήλωση. Είναι η εκκλησία μας που κράτησε τη ρωμιοσύνη και διατήρησε εντός του Ελληνισμού αυτούς που έφτιαξαν το Ελληνικό κράτος. Όποιος έφυγε από την ορθοδοξία, όποιος εξισλαμίστηκε, χάθηκε, τούρκεψε. Σήμερα οι απόγονοί του μας κοιτούν από τα υψίπεδα της Ανατολίας, αγνοώντας πως κάποτε ήταν κι αυτοί Έλληνες.
Πιστεύει κανείς σήμερα, ότι αυτό επιζητούμε με τα μνημόνια για τα παιδιά μας; Υπάρχει κανείς που να αμφιβάλλει ότι αυτά τα μνημόνια είναι η σημερινή «δήλωση» για να τουρκέψεις;
Την Κυριακή πρέπει να επιδείξουμε τον ηρωισμό της καθημερινότητας και να δώσουμε τον αγώνα μας ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί.
Πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε, πρέπει να αγαπήσουμε με δύναμη όχι μόνο την Ελευθερία και την Πατρίδα μας, αλλά και αυτό που γεννήθηκε από τον αγώνα για μία ελεύθερη πατρίδα: το κράτος μας. Την πολιτεία μας που παρόλα τα προβλήματα και τα ελαττώματά της έχει ένα μεγάλο προτέρημα: είναι δικιά μας. Δεν υπάρχει πολίτης χωρίς πολιτεία. Δεν υπάρχουν δημοκρατία και δικαιώματα χωρίς πολιτεία.
Σήμερα, που τα πράγματα είναι τόσο άσχημα και τόσο δύσκολα, πρέπει να βάλουμε το χέρι στην καρδιά, να μελετήσουμε το παρελθόν και να διδαχθούμε. Να ακούσουμε αυτό που οι ήρωές μας, που η ιστορία μας, μας σιγοψιθυρίζει στο αυτί. Και να πάρουμε το μεγάλο μάθημα, το μεγαλύτερο μάθημα από όλα:
Η ήττα δεν είναι απόρροια των αντικειμενικών συνθηκών, είναι πρωτίστως κατάσταση της ψυχής. Αν στην ψυχή σου έχεις αποδεχτεί την ήττα, τότε όσα μέσα, όση δύναμη και αν διαθέτεις, είσαι έτοιμος να συντριβείς. Αν δεν έχεις παραδεχτεί την ήττα στην ψυχή σου, τότε ακόμα και αν χάσεις δεν ηττάσαι. Αντλείς δύναμη από μέσα σου, ξανασηκώνεσαι, παλεύεις, ανατρέπεις τις καταστάσεις.
Οι Έλληνες στις εκλογές αυτές δεν θα γιορτάσουμε τη συντριβή του αντιπάλου κόμματος, αυτό λίγη σημασία έχει. Καλούμαστε να γιορτάσουμε την αγάπη μας για την πατρίδα, για την ελευθερία, την αγάπη που μας ώθησε να πούμε τα «όχι» και τα «πρέπει» μας και να αντιπαλέψουμε αυτοκρατορίες.
Οι εκλογές της Κυριακής είναι το τελευταίο οχυρό της αγάπης για την Πατρίδα που δεν πρέπει να πέσει. Αυτή τη φορά η Κερκόπορτα δεν πρέπει να ανοίξει.
Όλοι μαζί στήνουμε ανάχωμα την Κυριακή στο Διεθνισμό και την τοκογλυφία.
Από την ακριτική Λέσβο, τη Λήμνο και τον Αι Στράτη, σας καλώ να διασώσουμε με τη δύναμη του Θεού, την Ανεξαρτησία και την Ελευθερία της Ελλάδας.